- ərkansız
- sif.1. Dinsiz, imansız.2. Söyüş, qarğış məqamında işlənir. Yassar qışqırdı: – Ay ərkansızın qızı, bəri qayıt, vurdum! M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ərkansız
Look at other dictionaries:
ərkansız — (Beyləqan) insafsız, rəhmsiz. – Sən laf ərkansızın birisən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alışıb-verişmək — f. dan. Öz aralarında kəsdirmək, qət etmək, qərara almaq, sözləşmək. <Anam:> Zəhmət çəkib qız böyütmüşük. Sənin nə haqqın var alışıb verişəsən, ay ərkansız! M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
